ΑΡΦΑΡΑ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

ΑΡΦΑΡΑ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009

STAMOS -ARFARA -GREECE: ΙΣΤΟΡΙΚΑ -ΕΠΙΚΑΙΡΑ - ΣΧΟΛΙΑ .

STAMOS -ARFARA -GREECE: ΙΣΤΟΡΙΚΑ -ΕΠΙΚΑΙΡΑ - ΣΧΟΛΙΑ .

~** Δείτε online Ελληνικά και ξένα τηλεοπτικά κανάλιαhttp://wwitv.com/Ραδιοφωνικοί σταθμοί απο Ελλάδα και Κύπροhttp://www.e-radio.gr/Direct download ταινιών απο FTP
http://www.rapidshareking.com/download/1250-movies-and-tv-shows-collectionftp-link.htmlKατεβάστε videos απο Youtube, MetaCafe, κα.http://keepvid.com/Ένα πολύ ενδιαφέρον site για την αρχαία Ελλάδακαι την φιλοσοφίαhttp://www.mousa.gr/html/initial.htmlΜια ενδιαφέρουσα σελίδα για διαφημίσειςαυτοκινήτων απο το 1914http://www.adclassix.com/caradsindex.htmΓια τους μικρούς μας φίλους, εκτυπώστεκαι χρωματίστεhttp://users.pel.sch.gr/agparask/index.htmlΕλληνικές και ξένες ταινίες για ipod-iphonehttp://mp4all.forumup.gr/Απολαύστε τρισδιάστατες, πανοραμικές φωτογραφίεςαπο διάφορα μέρη της Ελλάδαςhttp://www.360visits.gr , -

* ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΦΙΛΟΙ ΕΝΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ….ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΕΙΣ ΠΑΝΤΑ , ΑΛΛΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ .-
« ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ » { Γιάννης Ρίτσος }.- << Εκεί ψηλά στου Ταϋγέτου την κορυφή , στο Τουριστικό ,μετά την Αρτεμισία , κοντά στις κατασκηνώσεις ..., 2009 >>.-
« Ένα άφωνο χαμόγελο που είναι το πιο αξιαγάπητο από το πλουσιότερο γέλιο .-
Είναι μια μικρή σεμνόπρεπη νίκη πάνω στις άγριες επιθυμίες μας, στα βάσανά μας , στους φόβους μας , στο ανικάνοποίητό μας μια νίκη που δεν μας δόθηκε , μα την κερδίσαμε μόνοι μας με μόχθους , με θέληση, με εργασία , αντίκρυ σε μεγάλες δυσκολίες και εχθρότητες , σε ένα εσωτερικό σθωπηλί και άφαντο πεδίο ατέλευτης μάχης .».- Αυτοί οι στίχοι χαρίζονται από μένα σε σένα με απόλυτη αγάπη , εκτίμηση, σεβασμό, κατανόηση και πολύ ανθρωπιά .!!! Stamatis N. Skoulikas Arfara -Kalamata - Hellas-Love .-

** ΟΙ ΦΙΛΟΙ , κατατάσονται σε τρείς κατηγορίες : τους περιστασιακούς(ή περαστικούς), τους στενούς (ή ελάχιστα χάνονται ), και τους κολλητούς (ή αχώριστους).-

<< ένας νέος αστυνομικός ,με Αγάπη , Τιμιότητα , Ανθρωπιά , Αλληλεγγύη , και επαγγελματικότητα ..., 2009.>>
* Οι περιστασιακοί φίλοι είναι οι πιο συχνοί , (στο επαγγελματικό περιβάλλον, στο συμφέρον, στη δημιουργεία προσωπική του αποδοχής κ.α.).- Η φιλία τους δεν είναι δεσμευτική , μ΄αυτούς πάμε βόλτα , κουτσομπολεύουμε , μοιραζόμαστε την αγάπη για το ποδόσφαιρο και για άλλες προσωπικές επιθυμίες , χωρίς αποκάλυψη προσωπικών μιυστικών , κ. α. -
* Οι στενοί φίλοι , μοιραζόμαστε μαζί τους τις σκέψεις μας , τα συναισθήματά μας και αισθήματά μας , την παρηγοριά μας (χαρα , λύπη, προβληματισμοί , εντάσεις , έχθρες κ.α ).- Αυτή η φιλία , στηρίζεται στην εντιμότητα , στην ειληκρίνεια , στην αλήθεια , στην αγάπη , στην κατανόηση , στην τιμιότητα και ίσως στην ανθρωπιά .-
* Οι κολλητοί φίλοι , είναι οι πιο στενοί από τους στενούς μας φίλους . Υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη , δυνατό συναισθηματικό δέσιμο , εντιμότητα , εμπιστοσύνη , αλληλεγγύη , ανθρωπιά , με το σύνολο των καλών ανθρώπινων ιδανικών .-
**Οι προσωπικές σχέσεις , ουσιαστικά περνάνε μέσα από τρείς -πέντε5 , φάσεις : τη γνωριμία, τον πειραματισμό , -ενδυνάμωση, και την αφομοίωση, - ένωση .- Ο Αριστοτέλης έλεγε: <<Οι φίλοι είναι πηγή ζωής , αλλά και διέξοδος καταφύγιο σε μια δύσκολη στιγμή >> .- ** - " Η φιλία δεν πρέπει να διαρκεί όσο το συμφέρον , διότι τότε δεν λέγεται φιλία , αλλά ίσως σκυλία " .- < Να προσέχουμε , διότι το σάπιο λεμόνι σέπει και το γερό >. " Κι ΄όταν προσέχουμε , πάντα και θα έχουμε " .-( Όταν τους φίλους τους διαλέγουμε , ποτέ μας και δεν θα τους πεδεύουμε ).- {Δείξε μου το φίλο σου για να σου πω πιο,(τι) είσαι } . <<Ο αλήθινός φίλος ποτέ δεν μαχαιρώνει πισώπλατα , πάντα μαχαιρώνει από μπροστά , στο στήθος.>>.-

** Αν τον παινέψεις σε θεωρεί ψεύτρα.-Αν δεν τον παινέψεις θεωρεί ότι είσαι αγνώμων.- Αν συμφωνείς με όσα λέει, σε θεωρεί αρνί. - Αν δεν συμφωνείς είσαι αντιδραστική.- Αν τον βλέπεις συχνά, είσαι απελπισμένη. - Αν δεν τον βλέπεις, δεν ενδιαφέρεσαι.- Αν προσέχεις το ντύσιμό σου, είσαι ματαιόδοξη και κενή.- Αν δεν το προσέχεις, είσαι ατσούμπαλο αγοροκόριτσο.- Αν ζηλεύεις, είσαι καταπιεστική.- Αν δεν ζηλεύεις, "στα φοράει".- Αν αργήσεις ένα λεπτό, λέει ότι είσαι... "τυπική γυναίκα". - Αν αυτός αργήσει, είσαι ανυπόμονη.- Αν επισκεφτείς έναν άλλο άντρα, "παίζεις". - Αν αυτόν τον επισκεφτεί μια άλλη γυναίκα "είναι απλά φίλη".- Αν τον φιλάς σπάνια, είσαι πολύ ντροπαλή.- Αν τον φιλάς συχνά είσαι πολύ επιθετική.- Αν μιλάς, είναι πάντα πολύ.- Αν ακούς, δεν είναι ποτέ αρκετό. - Stamos .-

<< Εδώ στου Παμίσου τις πηγές ..-.. πάντα περνάμε όλοι μας όμορφες στιγμές..- ..Στιγμές Αληθινές , ανοιξιάτικες , καλοκαιρινές .. - ..ενάμεσα σε μιά εξαίσια δροσιά ..- .. γράφοντας..ποίηση γλυκιά--, .. για κάθε πονεμένη καρδιά ..- ..Και ξεκουράζοντας κάθε άνθρωπο απ΄ τη δουλειά ..-. Δίνοντας υγεία δύναμη και πνοή ..-.. για μιά καινούργια ξεκούραστη ζωή ..- .. ανθρώπινη , ψυχική , σωματική , πράγματι αληθινή .- >> .-

~*** Απόψε έλαβα ένα όμορφο μήνυμα που τελείωνε με τα ακόλουθα : ΟΜΩΣ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ''ΑΝΘΡΩΠΟΣ''?...ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ.ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΗΧΑΝΙΚΑ ΝΑ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ''ΑΝΘΡΩΠΟΙ...Έτσι θυμήθηκα τις προάλλες, όταν είχα βγει με φίλους για μια απογευματινή βόλτα. Κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητο μέχρι που αποφασίσαμε να πάμε σε μια καφετέρια στη Βούλα, κοντά στη θάλασσα... Και πήγαμε... Ήταν απόγευμα, την ώρα που έδυε ο ήλιος... Ήταν πολύ όμορφα. Είχε πολύ κόσμο, αλλά συνέβη τελικά να ''αδειάσει'' ένα τραπέζι από εκείνα που ήταν μπροστά στη θάλασσα.. Περιμέναμε λίγη ώρα, ώσπου να έρθει ο σερβιτόρος να μαζέψει και να καθαρίσει το τραπέζι και φυσικά να παραγγείλουμε. Τελικά, ύστερα από ένα λογικό χρονικό διάστημα αναμονής, ήρθε ένας νεαρός και άφησε νερά στο τραπέζι μας. Μετά από λίγο έφτασε και ο σερβιτόρος με το μηχανάκι για τις παραγγελίες. Ο Θ. και η Α. σε όλη την διαδρομή έλεγαν οτι ανυπομονούσαν να φτάσουμε για να φάνε μια φρουτοσαλάτα... Όμως στον κατάλογο δεν αναφερόταν πουθενά η φρουτοσαλάτα. Είχαν αποφασίσει και οι δύο ότι, σε περίπτωση που πράγματι δεν είχε φρουτοσαλάτα, θα έπαιρναν ένα παγωτό με τέσσερις διαφορετικές γεύσεις, σιρόπι, μπισκοτάκια και φρούτα... Ομολογώ οτι κοιτούσαν την φωτογραφία και τους έτρεχαν τα σάλια... Τόσο λαχταριστό ήταν. Σωστός πειρασμός. Ήταν το ακριβότερο από όλα... Λογικότατο !! Εγώ από την πλευρά μου, σε όλη την διαδρομή ήθελα ένα ζεστό καπουτσίνο με κανέλα. Όταν, όμως, είδα οτι καθίσαμε στο συγκεκριμένο μαγαζί, αποφάσισα οτι θα φάω και κέικ σοκολάτας με παγωτό βανίλια και σιρόπι βύσσινο. Τις περισσότερες φορές, όταν πάω στην συγκεκριμένη καφετέρια, η οποία έχει υποκαταστήματα σε όλη την Αθήνα, τρώω αυτό το γλυκό... Μου αρέσει πολύ αυτός ο συνδυασμός. Η αλήθεια είναι οτι είναι και το μόνο γλυκό που τρώω σε καφετέρια... (σε κάποια νησιά -κυρίως νησιά- τρώω και σουφλέ σοκολάτας με παγωτό...μιαμ ..μιαμ)Ο σερβιτόρος, ένας νέος άντρας γύρω στα 30 ήταν πλέον στο τραπέζι μας. Η Α. ρώτησε αν έχει φρουτοσαλάτα. Η απάντηση που πήρε ήταν αρνητική και η απογοήτευση στο πρόσωπό τους διάχυτη. Είπε τότε οτι θέλουν δύο παγωτά... μπλα μπλα μπλα, τα περιέγραψαν. Άνοιξαν και τον κατάλογο και έδειξαν και οι δύο στον σερβιτόρο το παγωτό που θέλουν, το οποίο έιχε και ένα περίεργο όνομα που τώρα μου διαφεύγει. Όλα καλά... Κι έφτασε η σειρά μου. Είπα οτι θέλω το κέικ σοκολάτας με παγωτό βανίλια. Και σιρόπι βύσσινο. Ο σερβιτόρος, τότε, είπε οτι δεν μπορούν να βάλουν σιρόπι βύσσινο. Του είπα με στόμφο οτι δεν πειράζει και οτι ''τότε'' δεν το θέλω... Και γύρισα από την άλλη. Τότε εκείνος γύρισε και μου είπε οτι ''ένταξει, μπορούν να βάλουν σιρόπι βύσσινο''. ''Ωραία, τότε'' είπα εγώ και παρήγγειλα και τον καπουτσίνο με κανέλα. Και ο σερβιτόρος έφυγε. Ο Θ. και η Α. ξέσπασαν σε γέλια... Και μου έλεγαν οτι είχα ''πολύ πλάκα'' που είπα ''τότε δεν το θέλω''... σαν παιδί... Ομολογώ οτι είχαν δίκιο... Και φυσικά δεν το ''πήρα στραβά''. Ξέρω και ξέρουν οτι δεν ήταν θέμα ''παραξενιάς'' ή ''κακομαθημένου παιδιού''. Γνωριζόμαστε από τις κούνιες μας κυριολεκτικά... Απλά είχε όντως πλάκα εκείνη την στιγμή, γιατί γενικότερα γελούσαμε όλη την ώρα (πράγμα σύνηθες για μας!). Τα διευκρινίζω αυτά τώρα, απλά διότι έχει επικρατήσει όσοι εκφράζουν αυτό που πραγματικά θέλουν και το ζητούν να κατηγοριοποιούνται είτε ως ''παράξενοι-ιδιότροποι'' (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή ως ''παιδιά''. Αυτό, όμως είναι ένα άλλο θέμα, που θα το κρατήσω για το τέλος... ως ''κερασάκι στην τούρτα''...Τους εξήγησα οτι μπορεί να είχα πλάκα... αλλά το θέμα δεν ήταν και τόσο αστείο... Τους εξήγησα οτι αντέδρασα έτσι, διότι ήθελα να φάω κάτι πολύ συγκεκριμένο και οτι το συγκεκριμένο κέικ σοκολάτα με παγωτο μου αρέσει ΚΥΡΙΩΣ σε συνδυασμο με το σιρόπι του... πράγμα που το ξέρουν πολύ καλά και αυτοί, γιατί συνηθίζαμε να το τρώμε όλοι σε μια άλλη καφετέρια με υποκαταστήματα, μέχρι που δυστυχώς το κατάργησαν από τον κατάλογό τους... Επίσης, ότι προσωπικά θεωρώ οτι είναι σημαντικό να ξέρει ένας άνθρωπος ''τί θέλει'' και ''τί δεν θέλει'' ανά πάσα στιγμή. Και αφού το αποφασίσει συνειδητά να εμμείνει σε αυτό και να μην παρασύρεται σε ό,τι άλλο... Και πως αυτό πρέπει να το κάνει κανείς ανα πάσα στιγμή για όλα τα θέματα, τα τόσο απλά όσο αυτό, όσο και για τα σύνθετα. Και να επιλέγει ανά πάσα στιγμή με το τί θα συμβιβαστεί και με το τί όχι. Και οτι στην προκειμένη περίπτωση δεν ήθελα να ''συμβιβαστώ'' και αυτό ήταν η επιλογή μου, ίσως απλά επειδή ήθελα να φάω αυτό το συγκεκριμένο πράγμα. Εκτός αυτού, τους είπα οτι δεν είναι σωστό για ένα μαγαζί να υποτιμούν τον πελάτη με τέτοιον τρόπο επειδή απλά ''προφανώς'' δεν προλαβαίνουν να αναλωθούν στις ''λεπτομέρειες'' που έχει μια παραγγελία (τακτική του ''γαρνιτούρα λαχανικά λέει το πιάτιο; ποιός τα βάζει αυτά τώρα... μες τον ''πανικό''!). Συμπλήρωσα οτι έχω εργαστεί πριν 10 χρονια εστω κι εγώ σε καφετέριες και σε εστιατόρια και οτι γνωρίζω πολύ καλά οτι ενδέχεται να ''υπάρχει εντολή'' από τον μπουφέ για τους σερβιτόρους να μην ''παίρνουν'' τις ''δύσκολες'' προς ετοιμασία παραγγελίες (προς θεού, ένα ζούληγμα στο μπουκάλι είναι το σιρόπι βύσσινο--όχι πίνακας ζωγραφικής) όταν έχει πολλή δουλειά και γι'αυτό ''θύμωσα'' και αντέδρασα και αρνήθηκα (αλλά και να μην γνώριζα΄όλα αυτά πάλι θα αρνιόμουν πολυ απλά γιατί ήξερα τί ακριβώς θέλω...). Σημασία, λοιπον, έχει να πάνε όλα γρήγορα στον πελάτη έστω και λειψά... ή ''ατελή''... Η τακτική αυτή εφαρμόζεται συνήθως για να μην φύγει κανείς πελάτης και έτσι να ''πουλήσουν'', (σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ειλικρινά, ουδέποτε έκανα κάτι τέτοιο όσο υπήρξα σε τέτοιους χώρους... Σε ανάλογες περιπτώσεις έλεγα: παιδιά, αυτό πάρτε το και πηγαίνετέ το εσείς έξω, εγώ δεν το πάω! Ή έλεγα στον πελάτη πως έχουν τα πράγματα ευθύς εξαρχής...για να καθορίσει την επιλογή του-- ). Και έκλεισα λέγοντάς τους οτι πολλες τέτοιες αλυσίδες τώρα τελευταία δίνουν bonus στους σερβιτόρους για τα ''πιάτα'' που ''πουλάνε'' ρωτώντας: "Θα θέλατε μήπως να συνοδεύσετε τον καφέ σας με κάποιο γλυκό;'' (απάντηση: ωχ! πάλι καλά που είστε κι εσέις.. παραλίγο να το ξεχάσω.. μόλις με σώσατε από την καταστροφή...!!)Σε αυτές τις ερωτήσεις συνήθως οι άνθρωποι απαντούν ''μηχανικά''... Τις περισσότερες φορές λένε ΝΑΙ... γιατί ο εγκέφαλος δεν θέλει και πολύ, ''μηχανικά'' στο άκουσμα της λέξης και μόνο ''γλυκό'' να εκκρίνει τα χημικά του και να καταλάβει όλο το ''σύστημα''. Αν ίσχυε το αντίθετο... θα είχαν πάψει να το κάνουν αυτό στα μαγαζια. Λέω κάτι παράλογο; Αλλά αυτοί μαλλον ξέρουν πιο πολλά από εμάς για εμάς... απ'ό,τι εμείς... Αν ο καθένας από εμάς όριζε τον εαυτό του και ήξερε τί πραγματικά ήθελε... δεν θα είχαν αποτελέσματα οι ''ευγενικές'' προτάσεις... Με τα πολλά ο σερβιτόρος καταφτάνει με τον τεράστιο δίσκο του. Αφήνει το κέικ και το καπουτσίνο στο τραπέζι. Η κανέλα έλειπε (άλλωστε, 8 στους 10 σερβιτόρους, στατιστικά ξεχνούν την κανέλα...). Αφήνει και τα παγωτά. Καλη όρεξη λέει.. μισή σε έμας και μισή μάλλον σε ένα διπλανό τραπέζι, αφού, πριν καλά-καλά τελείωσει την ευχή του, είχε αρχίσει ήδη να αποχωρεί με τον δίσκο του... Και τότε όλα αρχίζουν...Καθώς αδειάζω ζαχαρίτσες στον καφέ παρατηρώ οτι ο Θ. και η Α. κοιτούν τα πιάτα τους και ύστερα αλληλοκοιτάζονται... με απορία.. ''Πού είναι τα φρούτα;"... λένε σχεδόν με ένα στόμα μια φωνή. Κι ύστερα εναλλάξ: "Πού είναι οι φράουλες;", ρωτάει η Α. "Πού είναι η μπανάνα;'', ρωτάει ο Θ. Πιάνουν τον κατάλογο, για να σιγουρευτούν οτι έχουν παραγγείλει το σωστό παγωτό. Θεωρώ οτι αυτή είναι μια χαρακτηριστική αντίδραση εκείνου που έχει ασυνείδητα ενστερνιστεί τον ρόλο του''θύματος''. Ένα σωστό ''θύμα'' , τείνει πάντα να πιστεύει οτι αυτό έχει κάνει λάθος και οτι αυτό φταίει. Ακόμα κι όταν έχει μελετήσει τον κατάλογο μισή ώρα, προτού καταλήξει στην επιλογή του. Έτσι φανερώνεται και αποδεικνύεται, αν θέλετε, οτι ευθύς εξαρχής δεν ήταν 100% συνειδητό στην επιλογή του και καταλήγει να αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό. Κάτι ακόμα που αποδεικνύεται, -για να το δούμε και από μια άλλη πλευρά- είναι οτι ορισμένοι ασυνείδητοι, μας κάνουν να αμφισβητούμε τα λογικά, τα προφανή, τον ίδιο μας τον εαυτό... Ακόμα και τώρα έχω την εικόνα στα μάτια μου, όπου τα δάχτυλά τους δείχνουν μία τις μπάλες της φωτογραφίας και μία αυτές στο πιάτο τους, αφενός για να δουν αν όντως είναι τέσσερις, αφετέρου για να εξακριβώσουν μία προς μία, αν οι γεύσεις είναι ίδιες. Καταλήγουν τελικά, ύστερα από εξονυχιστική εξέταση! Πόρισμα: δεν μας έφεραν λάθος πιάτα, το παγωτό είναι ίδιο, ΑΛΛΑ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ...!!! Κατά τ' άλλα το παγωτό είναι το ''ίδιο''... Δεν μιλώ... μόνο αναρωτιέμαι... Ως προς τί τόση έκπληξη και απορία... όταν τους έχω ήδη πει... όοοοοολα αυτά...!! Τελικά, ευτυχώς, ο Θ. φωνάζει τον σερβιτόρο. Έρχεται... Του λένε οτι το παγωτο δεν έχει φρούτα... ''φραόυλες, μπανάνες, ακτινίδιο...λέει ο κατάλογος''! Τότε ο σερβιτόρος λέει: "Ναι, δεν έχει... λόγω...εποχής''. "Δεν έχει μπανάνες αυτήν την εποχή..;;;'', ρωτάει η Α. υπαινικτικά (είναι εισαγωγής πάντα, όπως και τα ακτινίδια). Ταυτόχρονα σχεδόν... λέμε με ένα στόμα μια φωνή ο Θ. κι εγώ: "Τί λέτε; Δεν έχει φράουλες Μάη μήνα;"... συνεχίζει ο Θ.: ''Σοβαρολογείτε, τώρα;;;'' και αμέσως εγώ έντονα: '' Έχει φράουλες τον Μάϊο''... (διότι, είναι η εποχή τους...!) Ο Σερβιτόρος φεύγει... Τα παιδιά μένουν με τα ''ιδια'' παγωτά... Με κοιτούν... Τους υπενθυμίζω οτι έχουν ΕΠΙΛΟΓΗ... Αν θέλουν μπορούν να τα επιστρέψουν... και να πάρουν κάτι άλλο... Δεν μπορεί κανείς να τους στερήσει αυτό το ''δικαίωμα''. Αναφαίρετο καθότι. Δεν μπορεί κανείς να τους υποχρεώσει να φάνε κάτι που δεν θέλουν. Αλλά ούτε και είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν τόσο ακριβά τέσσερις μπάλες παγωτό σε ένα τεράστιο πιάτο... με δυο ή τρεις σταγόνες σιρόπι...(αν και αυτό είναι το λιγότερο). Τα πρόσωπά τους έχουν πια μια όψη λύπης και απογοήτευσης... Αποφάσισαν να κρατήσουν τα παγωτά... Αποφάσισαν να συμβιβαστούν, γιατί όπως είπαν ''άντε να περιμένεις πάλι'', "και ποιος ξέρει αν πάρουν κάτι άλλο πώς θα είναι'' και ''δεν πειράζει, τί άλλο να πάρουμε τώρα..''... Έφαγαν εντούτοις το παγωτό γκρινιάζοντας πότε- πότε... !! Ήρθε ή ώρα να φύγουμε. Φεύγοντας αφήνω πουρ-μπουάρ στο τραπέζι. Ο Θ. μου λεει "Τί κάνεις, παιδάκι μου. πας καλά;" Του εξηγώ... πως ''ό,τι κι αν συνέβη, ο σερβιτόρος είναι εδώ εργαζόμενος και έχει ταλαιπωρηθεί απίστευτα... σήμερα με όλον αυτόν τον κόσμο! Δεν ευθύνεται καθόλου αυτός που ο επιχειρηματίας/αφεντικό είτε δεν είναι ικανός να προμηθεύσει σωστά το μαγαζί του, είτε δεν είναι ικανός να κάνει σωστή εκλογή προσωπικού για τον μπουφέ, είτε δεν έχει την παραμικρή ιδέα του τί συμβαίνει με το μαγαζί του, ή είναι τόσο ασυνείδητος ώστε να λέει στον υπάλληλο μαζί με τις κακοφτιαγμένες παραγγελίες και τα λοιπά κακώς κείμενα να ''σερβίρει'' και ένα τόσο αφελές και χυδαίο μαζί ψέμα στον πελάτη... ώστε να δικαιολογηθέι... ΑΛΛΑ, ο σερβιτόρος ευθύνεται για το οτι ψεύδεται, υποτιμά την νοημοσύνη μας, ξεχνά οτι έχει απέναντι του συνανθρώπους του, οτι αύριο θα του ''κάνουν το ίδιο'', οτι είναι ντροπή να λέει ΄τετοιο ψέμα, οτι δεν σκέφτηκε καν αυτό που έιπε, αλλα μόνο παπαγάλισε... και οτι τελικά... εμείς δεν είμαστε εδώ για να τον τιμωρήσουμε... Και οτι το μάθημά του το πήρε... με την ντροπή που ένιωσε όταν ΑΝΤΙΔΡΑΣΑΜΕ έστω στο ψέμα του. Αυτό είναι αρκετό... Ας ελπίσουμε και οι δύο οτι δεν θα αρκεστεί στον να σκαρφιστέι ένα πιο πιστευτό ψέμα... την επόμενη φορά... Και ας το ελπίσουμε, γιατί είναι δεδομένο... οτι πάλι θα νιώσει ντροπή για το θέμα...και θα συνεχίσει να νιώθει κάθε φορά που το κάνει... Θα φροντίσει το σύμπαν γι' αυτό... Έχει τους νόμους και τους τρόπους του... '' Εγώ πάντως εκείνη την ώρα έκανα αυτό που ήθελα, αφού βεβαιώθηκα πρώτα μέσα μου οτι δεν το κάνω επειδή φοβάμαι κατά βάθος οτι αν δεν το κάνω... ύστερα από όλα αυτά... θα κακοχαρκτηριστώ... από τον σερβιτόρο... ,αλλά επειδή αυτό θέλω!Αυτά... λοιπόν... Έχω κατα νού και άλλα περιστατικά ανάλογα... Αλλά δεν έχουν σημασία άλλες λεπτομέρειες... Η ουσία είναι οτι ...Δεν είναι ό,τι καλλίτερο να ξεκινάς για φρουτοσαλάτα και να τρως σκέτο παγωτό... Να ξεκινάς για έναν καφέ και να καταλήγεις να τον ''συνοδεύεις'' με ένα γλυκό. Να ξεκινάς για ένα σάντουιτς και να καταλήγεις να παίρνεις και πατάτες και αναψυκτικό...Επειδή απλά στο θύμησε κάποιος, (ε, ναι μήπως και το είχες ξεχάσει οτι έχεις και αυτήν την επιλογή)...! Η αλήθεια είναι οτι όταν είμαστε ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ , πράγμα το οποίο σημαίνει οτι εμείς οδηγούμε τον εαυτό μας και κανένας άλλος... είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Ακούγεται σαν ψέμα... αλλά δεν είναι. Ακούγεται σαν ψέμα το οτι το να ελέγχει και να καθοδηγεί τον εαυτό του κάποιος είναι ''ελευθερία'' αλλά αλήθεια σας λέω δεν είναι καθόλου έτσι. Όταν ακούμε τί μας ζητάει ο εαυτός μας ανά πάσα στιγμή, τότε ποτέ ο έλεγχος του εαυτού μας δεν είναι δεσμευτικός. Δεσμευτικός γίνεται όταν προσπαθούμε να επιβάουμε κάτι στον εαυτό μας που δεν είναι ο εαυτός μας. Και αυτό είναι ένα βασικό κριτήριο την ίδια στιγμή, για να καταλαβαίνουμε πότε είμαστε ο εαυτός μας και πότε όχι. Και πρέπει ανα πάσα στιγμή να είμαστε σε ετοιμότητα να ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΜΑΣ ... και να μην αντιδράμε ποτέ μηχανικά, δίχως σκέψη... υποτάσσοντας την ψυχή, το πνεύμα μας στην ουσία στο σώμα μας. Και λέω για το ''σώμα'' όχι επειδή το σώμα είναι κάτι υποδεέστερο και κατατρεγμένο. Καθόλου δεν το πιστεύω αυτό... Αντίθετα, είναι τόσο σημαντικό, ίσως και ακόμα σημαντικότερο αφού όπως λένε είναι ''ο ναός της ψυχής΄΄...!! Το λέω γιατι το σώμα μας, όπως λέει και ο φίλος ή η φίλη στο μήνυμα, είναι ένας ζωντανός οργανισμός... ο οποίος λειτουργεί με συγκεκριμένους τρόπους... εννοείται μέσω του εγκεφάλου και των χημικών διεργασιών... Για την ακρίβεια με τους τρόπους που έχει συνηθίσει ... που έμεις το έχουμε μάθει ... Αλλά αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα... που αξίζει να ερευνήσει κανείς. Ίσως κάποια άλλη φορά... να γράψω για μια σχετική ταινία που έχω κατα νου!Και θα κλείσω λέγοντας οτι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά δύο θέματα... Να τα πάρουμε αρκετά σοβαρά...Το πρώτο είναι οτι πρέπει να βγούμε από την πλάνη οτι το να λέει και να εκφράζει κάποιος αυτό που θέλει και να εμμένει σε αυτό δεν είναι ''παραξενιά'' δεν είναι ''ιδιοτροπία''... Αντιλαμβάνομαι πλέον οτι πρόκειται για έναν φόβο... Οτι θα μας κακοχαρακτηρίζουν... ή ό,τι άλλο... Μπροστά σε αυτόν τον φόβο μένουμε άπραγοι, άλλοτε συμβιβαζόμαστε χωρίς πραγματικά να το θέλουμε... , άλλοτε επειδή νιώθουμε οτι δεν υπάρχει επιλογή... Πάντα υπάρχει επιλογή... Επιλογές... Είναι γεγονός... Και αν αυτό ακούγεται εγωιστικό...καθόλου δεν είναι.. Το λέω αυτό γιατί... όταν δεν κάνουμε αυτό που έχουμε επιλέξει και θέλουμε --προσέξτε οτι μιλάω πάντα σε πλαίσια λογικά, σε πλαίσια αγάπης,αλήθειας και καλής προαίρεσης.. μέσα στα οποία δεν βλάπτουμε ουτε τον εαυτό μας ούτε τους συνανθρώπους μας--..έλεγα οτι αν δεν κάνουμε αυτό που θέλουμε, τότε πχ νιώθουμε θυμό... ο οποίος συχνά μένει εντός μας...φαινομενικά προσωρινά- μέχρι που αργότερα... βγάζουμε τον θυμό μας σε κάποιον άλλον και μένουμε να αναρωτιόμαστε και εμείς και αυτός ο κάποιος "μα τί έπαθα/έπαθες πάλι''...!! Πέρα από αυτό όμως.... όταν είμαστε ο εαυτός μας και επιλέγουμε συνειδητά και εμμένουμε και υπερασπιζόμαστε την επιλογή μας γιατί είναι πηγαία... με την στάση και τον τρόπο ζωής μας δίνουμε το παράδειγμα... Αλήθεια... ! Το οτι δεν είμαστε παράξενοι... εμείς το γνωρίζουμε... Γρήγορα θα το καταλάβουν και οι άλλοι... Το οτι έχουμε δίκιο επίσης. Γιατί την ίδια Δικαιοσύνη ενστερνιζόμαστε όλοι, μια αίθηση της δικαιοσύνης που πηγάζει από μέσα μας... Γιατί όλοι οι άνθρωποι ξέρουν μέσα τους οτι ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ αλλά φοβούνται.. μήπως τους παρεξηγήσουν, μήπως τους απορρίψουν... μήπως..μήπως...μήπως.. Αλλά... κάθε φορά, ανά πάσα στιγμή μπορεί ο καθένας από εμάς να κάνει την αρχή... Η δική μας αρχή στην καθημερινότητά μας μπορεί να γίνει η αρχή και κάποιου άλλου... Το δεύτερο πράγμα είναι το ακόλουθο ερώτημα: ''όταν δεν μπορούμε να ξέρουμε τί πραγματικά θέλουμε και να εκφράσουμε οτι θέλουμε τον καφέ μας πολύ γλυκό και όχι σκέτο, όπως μας τον φέρανε κι ύστερα να ζητήσουμε έναν άλλον καφέ ή να φροντίσουμε να πιούμε τον καφέ μας γλυκό...έστω ζητώντας ζάχαρίτσες ή έστω πηγαίνοντας να πάρουμε ζαχαρίτσες... από το μπαρ ΤΟΤΕ πώς έιναι δυνατόν να πάρουμε στα χέρια μας τα πιο σημαντικά θέματα της ζωής μας, της κοινωνίας μας, του κοσμου.... Πώς....;;;;;;;;;;;;;;;;(μόλις σκέφτηκα οτι ο σερβιτόρος για τους περισσότερους από εμάς λειτουργεί στο μυαλό μας ως υπηρέτης... Είναι η δουλειά του λέμε.. να μας φέρει...ζάχαρη... Και περιμένουμε να μας φέρει ζάχαρη... Καμιά φορά όμως, όταν ο σερβιτόρος δεν έρθει ποτε... πρέπει να πάμε να πάρουμε ζαχαρη μόνοι μας ή να μην πιούμε αυτόν τον καφέ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ...) ...-
*** ΤΗΕ ΖΑΚΥΝTOS .... for tourists is......
Zakynthos is almost triangular in shape, with two green mountainous promontories extending into the sea to form the huge bay of Laganas. There are more pine-covered mountains and hills in the north, but the centre is gentle and lush, richly planted with currant vines, olive trees, almonds and seasonal vegetables. There are dozens of beaches to choose from, sandy and sheltered with invitingly sparkling water. Flowers of every kind fill every available space, filling the air with the scent that so enraptured visitors of old. With a sunny climate most of the year and good roads to facilitate exploring, Zante lends itself to holiday - making in spring and fall as well as summer. Some of the best known summer resorts are Kalamaki, Argassi, Alykes, Tsilivi, Vassilikos, Keri and Volimes, while Laganas is the most famous of all. Its long beach and wide range of facilities attract thousands of tourists from May through October.
Go Zakynthos is the best on line tourist guide. All the information for your holidays are in this website. Take your time to navigate yourself through the most complete travel guide and make the best choices for your accommodation, food and entertainment. Everything you can imagine is here. Live your summer dream in the most beautiful Ionian island.- sns arfara Vlasios 2009.-
*** ARGASSI ZAKYNTHOU ....is ....
Index
Argassi is the nearest resort to the town of Zakynthos (4 km) and is a constantly developing tourist attraction, built along a nice beach.
Argassi is very popular and provides everything a visitor may wish for, including the intense nightlife!
There are many bars, restaurants and shops along and around the main road of the area.
Starting from Argassi, you may set to explore the nearby mountain of Skopos, reaching an altitude of 758 meters a.s.l. that offers a breath-taking view to the town of Zakynthos and the rest of the island. You will admire many beautiful flowers and colourful butterflies along the way.-
Your stay at Argassi
Argassi is a very popular tourist resort, offering an extensive range of hotels, studios, apartments and bungalows at both busy and more quiet spots. You may choose among several price classes.-
Transportation
There is regular, frequent bus service to the town of Zakynthos. One can also easily rent a car, jeep, bike or bicycle. There is a taxi station on the main road very close to the sea.-
The restaurants
All along and around the main road there are numerous taverns and restaurants, where the visitor may select from extensive menus, not only from the greek cuisine but also from the english, chinese. There are also several fast-foods.
Some of the restaurants and the also offer you the experience of singing and dancing with traditional greek music!-
The beaches
No more than five minutes of walking will take you from the center of Argassi to the sea. The beach is not very wide, but it is long, with fine sand. Water sports are allowed and there are also showers, umbrellas and sunbeds for rent, paragliders, sea-skiing, ringos and sea-bikes.-
Shopping
Most of the shops are located along the main street, and include many supermarkets, bakeries, leatherwear shops, gift-shops and jeweleries.-
Nightlife
Argassi is a hot spot for nightlife, as it is located very close to the town of Zakynthos and has a lot of clubs and bars for all music tastes.
There are many �english-style� clubs and pubs, playing the last dance-hits.
Karaoke, quiz nights and live, wide-screen TV coverage of athletic events via satellite will keep everyone happy! -
Hotels in Argassi: Agoulos Inn Hotel Contessa Hotel Diana Palace Hotel Krinas Hotel La Sirena Hotel Locanda Hotel Nefeli Hotel Palmyra Hotel Papillon Hotel Porto Iliessa Hotel Xenos Kamara Beach Hotel .-

** KALAMAKI ZAKYNTHOU ,,,,IS.....
Index
Kalamaki, a peaceful resort next to Laganas, is only 7 km from the town of Zakynthos, a small village built along the beach.
Kalamaki area is actually the natural extension of the area of Laganas. The beach at Kalamaki has a very fine sand and crystal-clear waters. The sandy beach is also a reproduction place for the famous Caretta sea turtle.
Kalamaki, owing to this great beach, is a magnet to many tourists during the summer and one of the main resorts of the island.-
Your stay at Kalamaki
Kalamaki is a well-developed resort, offering a wide selection of hotels, studios, apartments and bungalows at central or more quiet spots. You may choose from a range of price classes. -
Transportation
There is frequent bus service to the town of Zakynthos. You may also rent a car, a jeep, a bike or a bicycle. Also, there is a taxi station on the main road to Laganas.-
Restaurants
You will find many excellent restaurants and taverns at Kalamaki, offering menus from the traditional greek cuisine, but also from the english, chinese, and italian ones. Even if you like fast-food, you won�t miss it! Furthermore, some of the retaurants and the taverns offer live greek music shows with traditional singing and dancing.-
The beaches
Kalamaki forms a natural extension of Laganas beach, with prfect, golden sand and clean waters. You may rent umbrellas and sunbeds to use at the beach, and there are taverns and restaurants close to the beach. Most of the people prefer the middle of the beach, but if you walk a little, you may discover great, quiet spots. Remember, the sandy beach at Kalamaki is also the reproduction place of the famous Caretta sea turtle. The reproduction season coincides with the vacation season. During July and August, the female turtles come ashore to bury their eggs about 50 cm in the sand. The warm sand causes the eggs to hatch and the baby turtles emerge 8 weeks later, immediately heading to the moonlit sea. So, if you want to spend some time at the beach, you must be careful not to disturb the nests with your umbrella or by digging, also you must not touch the emerging baby turtles. Power water sports are not allowed in the area and no one is permitted at the beach after sunset.
There are boats with glass bottoms, from which you may watch the turtles in their natural environment. There are also small boats that take tourists to remote beaches. Take the opportunity to visit Marathonissi island, where the beach is also a reproduction area of the Caretta turtle.-
Shopping
You will find a very comprehensive market at Kalamaki. There are money exchange agencies, bakeries, gift-shops, jeweleries and leatherwear shops. The gift shops offer the perfect gifts to take back home, like jewelery, leatherwear, handbags, miniature Caretta turtles, pottery and sweets made from honey and almonds, like �mandolato� and �pasteli�.-
Nightlife
Nightlife at Kalamaki is relatively �quiet�, in comparison to Laganas. Nevertheless, there are many taverns and restaurants to choose from at Kalamaki. -

Hotels in Kalamaki: Amaryllis Hotel Crystal Beach Hotel Dennys Inn Hotel Exotica Hotel Ilaria Hotel Kalamaki Beach Hotel Louros Beach Hotel Macedonia Hotel Marinos Hotel Rainbow Hotel Sirocco Hotel Vanessa Hotel ---
Apartments in Kalamaki: Katerinas Apartments Zante Studios Apartments.-

*** Η ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ .......για να μάθουμε ....πριν την επισκευτούμε :
Η αρχαία Μεσσήνη ήταν η πρωτεύουσα της Μεσσηνίας. Ήταν ιδρυμένη κοντά στο σημερινό χωριο Μαυρομάτι, στις δυτικές υπώρειες του όρους Ιθώμη. Η Ιθώμη ήταν το ισχυρότερο φυσικό και τεχνητό οχυρό της Μεσσηνίας. Η πόλη ιδρύθηκε από το Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα το 369 π.Χ. ο οποίος ελευθέρωσε τη Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες. Η Μεσσήνη γνωρίζει μέγιστη ακμή κατά τους ελληνιστικούς και πρώιμους αυτοκρατορικούς χρόνους. Οι πρώτες μαρτυρίες ανθρώπινης εγκατάστασης στην αρχαία Μεσσήνη ανάγονται στην Ύστερη Νεολιθική περίοδο (4300-3000 π.Χ.) ή στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (2800-1900 π.Χ.). Κατά τον 9ο αι. π.Χ. υπήρχε ήδη οργανωμένος οικισμός στην περιοχή του Ασκληπιείου, ενώ στην περιοχή της κρήνης Κλεψύδρας, μέσα στο σημερινό χωριό Μαυρομάτι, λειτουργούσε ιερό αφιερωμένο στον ποτάμιο θεό Αχελώο. Στα 800-700 π.Χ., το ιερό του Διός Ιθωμάτα στην Ιθώμη βρισκόταν σε πλήρη λειτουργία. Στην κάτω πόλη ιδρύεται το πρώτο ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος και το πρωιμότερο ασκληπιείο. Το πρώιμο αυτό πόλισμα με τα ιερά του, φέρει προφανώς, το όνομα Ιθώμη.Το κράτος των Μεσσηνίων τελεί υπό μακρόχρονη σπαρτιατική κατοχή (8ος - 5ος αι. π.Χ.), που καταγράφεται στους τέσσερις, γνωστούς στην ιστορία, ως Μεσσηνιακούς πολέμους. Ο τρίτος Μεσσηνιακός πόλεμος (510-490 π.Χ.) συνδέεται με το όνομα του θρυλικού ήρωα Αριστομένη. Κατά τον 4ο Μεσσηνιακό πόλεμο (464-456 π.Χ.) πολιορκείται επί πολλά έτη η ακρόπολη της Ιθώμης, και η εξέγερση των υπόδουλων Μεσσηνίων καταλήγει σε συνθηκολόγησή τους. Οι φυγάδες Μεσσήνιοι εγκαθίστανται στη Ναύπακτο, ενώ το 399 π.Χ. εκδιώκονται από τους Σπαρτιάτες και καταφεύγουν στη Σικελία και την Κυρηναϊκή. Μετά τη μάχη στα Λεύκτρα της Βοιωτίας (471 π.Χ.) και την ήττα των Σπαρτιατών, ο Θηβαίος στρατηγός Επαμεινώνδας και οι Αργείοι σύμμαχοι ιδρύουν το ανεξάρτητο κράτος των Μεσσηνίων (369 π.Χ.). Η νέα πρωτεύουσα κτίζεται στις υπώρειες της Ιθώμης, τειχίζεται με ισχυρό και επιβλητικό οχυρωματικό περίβολο, και ονομάζεται Μεσσήνη από την ομώνυμη μυθική προδωρική βασίλισσα.
Κατά την περίοδο ανάμεσα στον 3ο αι. π.Χ. και 1ο αι. μ.Χ. οικοδομείται σύμφωνα με το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα, αποκτά κτήρια, ιερού-θρησκευτικού αλλά και πολιτικού-δημόσιου χαρακτήρα, και κοσμείται με αξιόλογα έργα τέχνης, κυρίως με τα κολοσσιαία γλυπτά του Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντος. Τα δεδομένα του πλήθους των επιγραφών και των νομισμάτων, που ήρθαν στο φως κυρίως κατά τις πρόσφατες ανασκαφές, συνδέουν την πορεία της με ιστορικά γεγονότα της περιόδου των διαδόχων, του βασιλείου των Μακεδόνων, της Αχαϊκής Συμπολιτείας, του Κοινού των Αρκάδων και των Αιτωλών, αλλά και της παρέμβασης της Ρώμης στα ελληνικά πράγματα.
Η πόλη παρακμάζει από τον 3ο αι. μ.Χ. και εξής, μετά από την καταστροφή της από τους Γότθους το 395 π.Χ. Εγκαταλείπεται οριστικά γύρω στα 360-370 μ.Χ. Πάνω στα ερείπιά της εγκαθίσταται οικισμός πρωτοβυζαντινών χρόνων (5ος-7ος αι. μ. Χ.), ενώ η ζωή συνεχίζεται στο χώρο και κατά τους επόμενους βυζαντινούς αιώνες (8ος- 15ος αι. μ.Χ.).
Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας επισκέπτεται τη Μεσσήνη στους χρόνους του Αντωνίνου του Ευσεβούς (155-160 μ.Χ.). Την εποχή αυτή η πόλη αποτελεί ακόμη σπουδαίο πολιτικό και καλλιτεχνικό κέντρο, με τα δημόσια λατρευτικά ή κοσμικά της κτίσματα σε καλή κατάσταση και διατηρεί αμετάβλητο τον ιπποδάμειο οικοδομικό της ιστό. Η περιήγησή του Παυσανία στην Μεσσήνη καταγράφεται στα Μεσσηνιακά του (4.26.3, 4.27.8 και 4.31.4-33.2). Αιώνες αργότερα ευρωπαίοι περιηγητές καθοδηγούμενοι από την δική του μαρτυρία, παρουσιάζουν τα πρώτα στοιχεία για τα σωζόμενα κατά την εποχή τους μνημεία της πόλης. Το έργο του περιηγητή W.M.Leake, Travels in the Morea (Λονδίνο 1930) και κυρίως η μνημειώδης δημοσίευση της Γαλλικής Επιστημονικής Αποστολής του Μορέως υπό τον αρχιτέκτονα Abel Blouet (1831-1838), αποτελούν την πρώτη προσπάθεια εμπεριστατωμένης μελέτης της αρχαίας πόλης.
Συστηματική ανασκαφική έρευνα στη Μεσσήνη πραγματοποιήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Σάμιο αρχαιολόγο και μετέπειτα πολιτικό Θεμιστοκλή Σοφούλη (1895), κατόπιν από τον Γεώργιο Οικονόμο (1909 και 1925), και αργότερα από τον ακαδημαϊκό Αναστάσιο Ορλάνδο (1957-1975). Το 1987 άρχισε και συνεχίζεται μέχρι σήμερα εκτεταμένο ανασκαφικό και αναστηλωτικό έργο στην αρχαία Μεσσήνη υπό την αιγίδα της Αρχαιολογικής Εταιρείας με διευθυντή τον καθηγητή Πέτρο Γ. Θέμελη. Στο μικρό τοπικό αρχαιολογικό μουσείο εκτίθενται αντιπροσωπευτικά ευρήματα της παλαιότερης και πρόσφατης ανασκαφικής έρευνας. -

** Tο Ιερό του Διός Ιθωμάτα
Το ιερό του Διός Ιθωμάτα στην υψηλότερη κορυφή της Ιθώμης είναι χτισμένο το παλιό μοναστήρι του Βουρκάνου. Ανατολικότερα σώζονται θεμέλια από το ιερό του Διός Ιθωμάτα. Το χάλκινο πόδι αναθηματικού τρίποδα που βρέθηκε κοντά στο μοναστήρι δείχνει ότι η λατρεία του Ιθωμάτα ανάγεται στη γεωμετρική τουλάχιστον περίοδο. Κατά το Παυσανία (4.31.2), τα παλιά χρόνια οργάνωναν και αγώνα μουσικής, όπως μπορεί κανείς να συμπεράνει από τους στίχους του Ευμήλου, ποιητή του 6ου αιώνα π.Χ. Η λειτουργία επομένως του ιερού πολύ πριν από την ίδρυση της Μεσσήνης το 369 π.Χ. πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το απεικονιζόμενο σε νομίσματα της Μεσσήνης άγαλμα του Διός με κεραυνό στο δεξί χέρι και αετό στο προεκτεινόμενο αριστερό αποδίδει τη μορφή του Ιθωμάτα.
Ο ετήσιος επώνυμος ιερέας φύλαγε στο σπίτιτου το άγαλμα του Διός-παιδιού. Φαίνεται ότι ο τύπος του κεραυνοβολούντος Διός αποτελούσε το λατρευτικό άγαλμα, ενώ το μικρό άγαλμα του Διος παιδιού, που είχε φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Αγελάδας (τέλος 6ου-αρχές 5ου αιώνα π.Χ.) για τους Μεσσήνιους της Ναυπάκτου, μεταφέρθηκε στο ιερό από τους επαναπατρισμένους Μεσσήνιους το 369 π.Χ.
Ο μεσσήνιος στρατηγός Αριστομένης θυσίασε κατά την παράδοση για τον Ιθωμάτα για τριακόσιους αιχμαλώτους, μεταξύ των οποίων και τον βασιλιά των Λακεδαιμονίων Θεόπομπο (Κλήμης, Προτρεπτικός 36P). Η ανθρωποθυσία αυτή φέρνει στο νου ανάλογες που γίνονταν για τον Λύκαιο Δία στην Αρκαδία. Προς τιμήν του Iθωμάτα τελούνταν αγώνες,τα Ιθωμαία, των οποίων την οργάνωση αναλάμβαναν αγωνοθέτες. Χώρος τέλεσης τους ήταν το Στάδιο. -

** Το Ηρώο του σταδίου
Aναπόσπαστο στοιχείο του Σταδίου αποτελεί το Hρώο, που είχε τη μορφή πρόστυλου τετρακιόνιου δωρικού ναού. Bρίσκεται στη νότια πλευρά του σταδίου κτισμένος πάνω σε ορθογώνιο πόδιο, που προεξέχει από το τείχος σαν προμαχώνας. Tο ναόσχημο κτίσμα ήταν ταφικό, αποτελεί ένα είδος ηρώου-μαυσωλείου, που εντάσσεται στην παράδοση των μικρασιατικών μαυσωλείων.
Σε ορισμένα στοιχεία του σχετίζεται και με το Hρώο της Kαλυδώνος. Προσωπικότητα με πλούτη και επιρροή, στην οποία απένεμαν οι Mεσσήνιοι κατά την πληροφορία του Παυσανία (4. 32,2) τιμές ήρωος, ήταν ο μεσσήνιος ισόβιος αρχιερέας και ελλαδάρχης Σαιθίδας.Eίναι επομένως πολύ πιθανό το ηρώο-μαυσωλείο του Σταδίου να ανήκε στην οικογένεια των Σαιθιδών. Σε αυτό ενταφιάζονταν και δέχονταν ηρωϊκές τιμές τα επιφανή μέλη της οικογένειας, από της ίδρύσης του Hρώου τον 1ο αι μ.X. ώς τα χρόνια τουλάχιστον της επίσκεψης του Παυσανία (155-160 μ.X). -

** Το στάδιο και το γυμνάσιο
Tο Στάδιο και το Γυμνάσιο ανήκουν στα πλέον εντυπωσιακά από άποψη διατήρησης οικοδομικά συγκροτήματα. Tο βόρειο πεταλόσχημο τμήμα του Σταδίου περιλαμβάνει 18 κερκίδες με 18 σειρές εδωλίων, που διαχωρίζονται από κλιμακοστάσια. Περιβάλλεται από δωρικές στοές, των οποίων οι κίονες στέκονται κατά το πλείστον στη θέση τους. H βόρεια στοά είναι διπλή, η ανατολική και η δυτική είναι απλές. Oι στοές ανήκουν στο Γυμνάσιο, που αποτελούσε ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο με το Στάδιο. H δυτική στοά δεν φαίνεται να συνεχίζεται ως το πέρας του στίβου, καιδιακόπτεται σε μήκος 110 μ. περίπου από το βόρειο άκρο της. Συνδέεται με περίστυλο αίθριο δωρικού ρυθμού, πλευράς 30 μέτρων περίπου, το οποίο μπορεί να αναγνωριστεί ως παλαίστρα. Eνεπίγραφα βάθρα, στημένα μεταξύ των κιόνων της δυτικής στοάς έφεραν ανδριάντες Γυμνασιαρχών, ενώ πολλοί κατάλογοι εφήβων βρέθηκαν γύρω.
Στην ελληνιστική εποχή τα γυμνάσια γίνονται πολυσύχναστα κέντρα της δημόσιας ζωής της πόλης και χώροι έκθεσης σημαντικών έργων τέχνηςόπως μαρτυρούν τα πρόσφατα ευρήματα του Γυμνασίου.Δυτικά του δωματίου XI της Δυτικής στοάς του Γυμνασίου, και σε υψηλότερο επίπεδο, ήλθε στο φως το ταφικό νημείο Κ3, με οκτώ κιβωτιόσχημους τάφους στο εσωτερικό του, συμμετρικά ανά δυο διατεταγμένους γύρω από τετράγωνη θήκη. Τα σωζόμενα πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη της ανωδομής του δείχνουν ότι είχε τη μορφή τετράγωνου θαλάμου (4.66x4.66 μ. περίπου) με κωνική οροφή, στην κορυφή της οποίας εδραζόταν κορινθιακός κίονας με χάλκινο έργο στερεωμένο στο σωζόμενο κιονόκρανο. Η μορφή του μνημείου είναι τελείως αδόκιμη για τα ελλαδικά δεδομένα. Στο υπέρθυρο της εισόδου, που έχει τη μορφή ιωνικού γείσου, σώζονται τα ονόματα των νεκρών, ανδρών και γυναικών που τιμήθηκαν με ένα τέτοιο λαμπρό μνημείο.
Ταφικό, όπως αποδείχθηκε, είναι και το βορειότερα κείμενο πειόσχημο μνημείο ΚΙ, του οποίου την ανατολική πλευρά έστεφε ζωφόρος με ανάγλυφα ζώα σε σειρά και ανά ένα ολόγλυφο σύμπλεγμα λιονταριού που κατασπαράσσει ελάφι. Στο εσωτερικό του θαλάμου του μνημείου ΚΙ, το οποίο έφρασσε λίθινη θύρα, όπως τους μακεδονικούς τάφους, αποκαλύφθηκαν επτά κιβωτιόσχημοι τάφοι, οι οποίοι, παρά τη σύληση, διέσωζαν σημαντικά κτερίσματα, συμπεριλαμβανομένων χρυσών κοσμημάτων.
** Το Ιερό Θυσίο
Ο περιηγητής Παυσανίας προχωρώντας νότια από το Ασκληπιείο προς το Γυμνάσιο, αναφέρει πρώτα το Ιεροθυσιο, οικοδόμημα που στέγαζε αγάλματα των δώδεκα θεών, χάλκινο ανδριάντα του Επαμεινώνδα και «αρχαίους τρίποδες», τους οποίους ο Όμηρος ονομάζει «άπύρους» (Παυσανίας 4.32.1). Το Ιεροθύσιο, όπως και η λέξη δηλώνει, πρέπει να είχε άμεση σχέση με τους ιεροθύτες, αιρετούς ετήσιους αξιωματούχους της πόλης υπεύθυνους για τον εορτασμό των Ιθωμαίων και άλλων θρησκευτικών πανηγύρεων, οι οποίοι μνημονεύονται σε πολλές επιγραφές της Μεσσήνης σε σχέση με τους αγωνοθέτες και τους χαλιδοφόρους (οινοχόους). Στα νομίσματα άλλωστε της πόλης ο τρίποδας συνοδεύει κατά κανόνα την εικόνα του Διός Ιθωμάτα, κύριας θεότητας της Μεσσήνης. Η παρουσία ανδριάντα του Επαμεινώνδα ανάμεσα στα αγάλματα των δώδεκα θεών μέσα στο Ιεροθύσιο είναι ενδεικτική της σημασίας που του απέδιδαν οι Μεσσήνιοι ως ισόθεου ήρωα οικιστή της πόλης τους. Αμέσως νότια από το Ασκληπιείο άρχισε να αποκαλύπτεται μεγάλο οικοδομικό συγκρότημα, πλάτους 50 μ. περίπου και σωζόμενου μήκους 70 μ. περίπου.
Ο βόρειος τοίχος του βρίσκεται σε επαφή με το Βαλανείο νότια του Ασκληπιείου, ενώ ανατολικά και δυτικά περιβάλλεται από δρόμους. Αποτελείται από πολλές (περισσότερες των τεσσάρων) αυτοτελείς αρχιτεκτονικές ενότητες. Η βορειοδυτική ενότητα χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός υπαίθριου περίστυλου χώρου με ευρύχωρες αίθουσες γύρω του, οι οποίες έχουν τη μορφή ανδρώνων. Η πιθανή λειτουργία των αιθουσών αυτών ως χώρων τελετουργικών συνεστιάσεων δεν είναι αντίθετη προς τον χαρακτήρα του Ιεροθυσίου ως δειπνιστηρίου ιεροθυτών και αγωνοθετών κατά τη διάρκεια των θρησκευτικών εορτών και χώρου ανίδρυσης αγαλμάτων του δωδεκάθεου και ανδριάντος του ήρωα οικιστή Επαμεινώνδα. Η θέση του οικοδομικού αυτού συγκροτήματος συμπίπτει τοπογραφικά με τη θέση του Ιεροθυσίου που είδε στην πορεία του ο Παυσανίας. -
** Ο Χριστιανικός οικισμός
ΒΑ και ανατολικά του Ασκληπιείου πάνω στο δρόμο ήλθε στο φως πυκνά δομημένο οικιστικό σύνολο, που αποτελεί μέρος συνοικισμού του 5ου-7ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος εκτεινόταν και μέσα στην αίθουσα Αρχείου του Ασκληπιείου Ο συνοικισμός συνεχίζεται προς Νότο σε όλο το μήκος της ανατολικής οδού, καθώς και προς Βορρά στον χώρο της Αγοράς, όπου συμφωνά με διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη πρέπει να βρίσκονταν δυο τουλάχιστον παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Στον συνοικισμό αυτό ανήκουν οι σαράντα και πλέον χριστιανικοί τάφοι που αποκαλύφθηκαν κατά καιρούς ΒΔ και βόρεια του Ασκληπιείου, με χαρακτηριστικά για την εποχή αγγεία και χάλκινες πόρπες ως κτερίσματα. Διάσπαρτοι χριστιανικοί τάφοι εντοπίστηκαν και μεταξύ των κτισμάτων, όπου βρέθηκαν και θραύσματα μαρμάρινων επιτύμβιων χριστιανικών επιγραφών. Οι τοίχοι των χριστιανικών οικημάτων ήταν πρόχειρα κτισμένοι με παντοειδείς λίθους, θραύσματα αρχιτεκτονικών μελών (προερχόμενα από τη δυτική πτέρυγα του Ασκληπιείου και των γύρω ελληνιστικών οικοδομημάτων) και θραύσματα επιγραφών και γλυπτών. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν οι πώρινοι κορμοί δύο γυναικείων αγαλμάτων των μέσων του 2ου αιώνα π.Χ. .-
** Ο Ταφικός περίβολος
Ταφικό μνημείο ελληνιστικών χρόνων σε μορφή ορθογώνιου περιβόλου, αποτελούμενου από βαθμιδωτή κρηπίδα, ορθοστάτες και στέψη, με σειρά κιβωτιόσχημων τάφων στο εσωτερικό του, ήλθε στο φως στο ανατολικό όριο της παραπάνω οδού. Ανήκει, σύμφωνα με επιγραφή που φέρει στη στέψη, σε έξι άνδρες και τέσσερις γυναίκες που έπεσαν πιθανώς κατά την κατάληψη της Μεσσήνης από τον Νάβι της Σπάρτης το 201 π.Χ. Μεσσήνιες γυναίκες είχαν πάρει μέρος και στη μάχη ενάντια στον Δημήτριο Φάριο, στρατηγό του Φιλίππου Ε', που επιχείρησε ανεπιτυχώς να καταλάβει την πόλη το 214 π.Χ. Στον ίδιο περίβολο ενταφιάστηκαν στη συνέχεια και άλλα άτομα, όπως δείχνουν οι επάλληλες αναγραφές ονομάτων, έως τα αυτοκρατορικά ρωμαϊκά χρόνια. Οι τάφοι περιείχαν τους σκελετούς των ενταφιασμένων ανδρών και γυναικών συνοδευόμενους από ενδιαφέροντα και αρκετά πλούσια κτερίσματα: πήλινα και γυάλινα αγγεία, μεταλλικά αντικείμενα, χρυσά κοσμήματα και οστέινες περόνες, ορισμένες από τις οποίες απολήγουν σε προσωπεία, λύρα και σε κουκουνάρα Τρεις μολύβδινες κάλπες του 1ου αιώνα π.Χ. περιείχαν τα υπολείμματα της καύσης νεκρών .-
** Η Ανατολική οδός
Η ανασκαφή κατά μήκος της ανατολικής πλευράς του Ασκληπιείου αποκάλυψε σε μήκος 80 μ. περίπου ευρεία οδό κατεύθυνσης ΒΝ.Η οδός, πλάτους 12 μ., που φέρει κτιστό αποχετευτικό αγωγό καλυπτόμενο από ογκώδεις ασβεστολιθικές πλάκες, ορίζεται ανατολικά από το Ασκληπιείο, ενώ δυτικά από νέο οικοδομικό τετράγωνο που δεν έχει ακόμη ανασκαφεί. Στη διασταύρωση της με την οδό Α-Δ κατεύθυνσης, που βαίνει μεταξύ της βόρειας πλευράς του Ασκληπιείου και της νότιας πλευράς της Αγοράς, αποκαλύφθηκε κατά χώραν, σε απόσταση 6,50 μ. από τη βορειοανατολική γωνία του Εκκλησιαστηρίου, ορθογώνια ασβεστολιθική βάση με κυκλική στο μέσον της άνω πλευράς εγκοπή για την ένθεση κίονα που βρέθηκε παραπλεύρως και στήθηκε στη βάση του. Έχει ύψος 1,358, κάτω διάμετρο 0,48μ. και φέρει στο άνω μέρος την εξής τετράστιχη επι­γραφή: Άρτέμιτι Διονύσιος Δωρίας
Διονυσόδωρος.
Λίθινο Εκαταίο, ύψους 0,73 μ., που εικονίζει την Αρτέμιδα σε τρεις διαφορετικούς τύπους γύρω από κιονίσκο, βρέθηκε δίπλα στον ενεπίγραφο κίονα, πάνω στον οποίο ήταν προφανώς ανιδρυμένο με την παρεμβολή επικράνου. -
** Το πρώτο Ιερό ορθίας
Στα ΒΔ του Ασκληπιείου ήλθε στο φως πρόστυλoς ναός, διαστάσεων 8,42x5,62 με σχεδόν τετράγωνο σηκό, αβαθή ευρύτερο πρόδομο και ράμπα στο μέσον της τετράστυλης πρόσοψης. Γύρω από την πρόσοψη του ναού απο­καλύφθηκαν βάθρα αναθημάτων και ενεπίγραφες στήλες. Κατά μήκος της βόρειας πλευράς, βρέθηκαν δύο θησαυροί νομισμάτων, χαλκών της Μεσ­σήνης και αργυρών της Αχαϊκής Συμπολιτείας, των μέσων του 2ου αιώνα π.Χ., καθώς και πλήθος πήλινων ειδωλίων που εικονίζουν κατά κύριο λόγο την Αρτέμιδα Κυνηγέτιδα και Φωσφόρο. Σε λατρευτικό μαρμάρινο άγαλμα της Ορθείας πρέπει να ανήκουν τα θραύσματα που βρέθηκαν στα βόρεια του ναού. Mετά την κατασκευή του Ασκληπιείου το τέμενος της Ορθίας έπαυσε να λειτουργεί και η λατρεία της θεάς μεταφέρθηκε στον Οίκο Κ της δυτικής πτέρυγας του συγκροτήματος, δηλαδή στο νεότερο Αρτεμίσιο. -
** Το εκκλησιαστήριο
Eίναι μικρή θεατρική κατασκευή με κοίλο εγγεγραμμένο σε ορθογώνιο κέλυφος και κυκλική ορχήστρα, διαμέτρου 9,70 μ. σκηνή, πλάτους 21 μ., είχε προσκήνιο με τρί ανοίγματα μπροστά και κλιμακοστάσιο εξόδου στο ανατολικό άκρο του. Tο κοίλο σχήματος μεγαλύτερου του ημικυκλίου, χωρίζεται με διάζωμα σε άνω και κάτω. Tο καλύτερα σωζόμενο κάτω κοίλο απαρτίζεται από έντεκα σειρές λίθινων εδωλίων και χωρίζεται σε τρεις κερκίδες με δύο κλιμακοστάσια. Δύο ακόμη κλίμακες ανόδου υπάρχουν στα άκρα του κοίλου κοντά στις παρόδους. Δύο είσοδοι από την πλευρά της ανηφορικής οδού στα ανατολικά οδηγούν η μία στην ορχήστρα με κλιμακοστάσιο καθόδου και η άλλη απευθείας στο διάζωμα μεταξύ κάτω και άνω κοίλου. Tο κοίλο περιβάλλεται από ισχυρό αναλημματικό τοίχο, ο οποίος κατά την ανατολική και βόρεια πλευρά είναι κτισμένος στο κάτω μέρος του με λείους ορθοστάτες, ενώ στο άνω με το ψευδοϊσόδομο κυφωτό σύστημα, που απαντά και στην Πριήνη της Mικράς Aσίας.Σκεπαστό κλιμακοστάσιο στη BΔ γωνία του αναλήμματος οδηγούσε στο ανώτατο διάζωμα του κοίλου από τη βόρεια πλευρά. Στο ανατολικό άκρο της ορχήστρας, μπροστά στο κλιμακοστάσιο που οδηγεί στην ανατολική είσοδο του οικοδομήματος, τοποθετήθηκε τον 2ο αιώνα μ.X. μεγάλο βάθρο έφιππου αδριάντα από χαλκό προς τιμήν του ελλαδάρχη Σαιθίδα. Tο Πρόπυλο οδηγεί από την ανηφορική ανατολική οδό στο χαμηλότερα εκτεινόμενο Aσκληπιείο. Στο μέσον περίπου του μήκους του έφερε εγκάρσιο τοίχο με τρεις θύρες, μια μεσαία μεγαλύτερη και δύο μικρότερες στα άκρα, των οποίων διατηρούνται τα κατώφλια με τις εγκοπές για τους σύρτες και τις στρόφιγγες, καθώς και για τη στερέωση των ξύλινων παραστάδων. Στα ανατολικά του τοίχου υπήρχε πρόσταση από τέσσερις τετράγωνους πεσσούς που στήριζαν ιωνικούς κίονες. Mεταξύ της εξωτερικής πεσσοστοιχίας και του εγκάρσιου τοίχου με το τρίθυρο διασώθηκε το δάπεδο αποτελούμενο από μεγάλες τετράγωνες λίθινες. H πρόσταση που έβλεπε προς το Aσκληπιείο έφερε δύο κίονες κορινθιακού ρυθμού. Στην ύστερη αρχαιότητα (3ος/4ος αι. μ.X.) η δυτική αυτή πρόσταση είχε επισκευασθεί πρόχειρα. Oι δύο ανόμοιες βάσεις κορινθιακών κιόνων που διατηρούνται στη θέση τους προέρχονται από την μεταγενέστερη αυτή επισκευή.

** Το Βουλευτήριο
H τρίτη κατά σειρά προς Nότο αίθουσα της ανατολικής πτέρυγας του Aσκληπιείου αποτελεί τον κατ' εξοχήν χώρο συγκέντρωσης συνέδρων, αντιπροσώπων των πόλεων της αυτόνομης Mεσσηνίας. Έχει σχήμα σχεδόν τετράγωνο, διαστάσεων 20,80 X 21,60 μ., και στέγη τετράκλινη που στηριζόταν εσωτερικά σε τέσσερις πεσσούς. Oι τρεις πλευρές της (βόρεια, ανατολική και νότια) ήταν κλειστές, κτισμένες με τοίχο, πάχους 1,20 μ., ενώ είσοδος υπήρχε μόνο στη δυτική πλευρά από δύο μεγάλα τρίθυρα ανοίγματα .Kατά μήκος των τριών κλειστών πλευρών διατηρήθηκε λίθινο συνεχές έδρανο με συμφυές ερεισίνωτο και λαξευτά λεοντοπόδαρα στα δύο άκρα. Tο συνολικό μήκος του εδράνου (56 μ.) επέτρεπε να κάθονται άνετα 76 σύνεδροι, όσοι ήταν και οι αντιπρόσωποι από τις υπόλοιπες πόλεις που συγκροτούσαν την μεγάλη βουλή της Mεσσηνίας. Πολλά από τα διάσπαρτα θραύσματα του λίθινου εδράνου συγκολλήθηκαν και τοποθετήθηκαν στη θέση τους.
Η Αίθουσα του αρχείου. H μεγάλη αίθουσα στη NA γωνία του συγκροτήματος του Aσκληπιείου, διαστάσεων 16,45X19,75 μ., είναι πλήρης κατασκευών της πρωτοβυζαντινής περιόδου. Δεδομένου του δημόσιου πολιτικού χαρακτήρα των χώρων της ανατολικής πτέρυγας του Aσκληπιείου και της γειτνίασης της αίθουσας αυτής προς το Bουλευτήριο της πόλης, είναι μάλλον βέβαιο ότι είχε ανάλογο δημόσιο χαρακτήρα. Σύμφωνα άλλωστε με μαρτυρία επιγραφής, που βρέθηκε μπροστά στην ανατολική είσοδο της αίθουσας, πρέπει να στεγαζόταν σε αυτήν το Aρχείο του Γραμματέως των Συνέδρων. -

** Ο Μεγάλος Δωρικός Ναός
Το μεγαλύτερο μέρος του κεντρικού υπαίθριου χώρου του Ασκληπιείου καταλαμβάνεται από τον επιβλητικό δωρικό περίπτερο ναό και το μεγάλο βωμό του. Ο ναός ήταν περίπτερος δωρικός (6X12 κίονες) με πρόναο και οπισθόδομο, που ο καθένας τους έφερε δύο κίονες μεταξύ παραστάδων. Οι εξωτερικές διαστάσεις του μνημείου είναι 13,67X27,94 μ., ενώ το συνολικό του ύψος ήταν 9 μ. περίπου. Εδράζεται σε τρίβαθμη κρηπίδα. Στην ανατολική του πλευρά όπου η είσοδος υπάρχει ράμπα. Ο σηκός, ο πρόναος και ο οπισθόδομος είναι κτισμένοι από τοπικό ασβεστόλιθο, ενώ το πτερό από επιχρισμένο ψαμμιτικό λίθο. Το άδυτο χωριζόταν από το υπόλοιπο τμήμα του ναού με θωράκιο και στο βάθος του υπήρχε γλυπτική λατρευτική σύνθεση, το χρυσόλιθο άγαλμα της θεάς Μεσσήνης. Αφιερώματα που προσιδιάζουν στη λατρεία του θεραπευτή θεού Ασκληπιού δεν βρέθηκαν. Επιβεβαιώνεται μάλλον η άποψη ότι ο Ασκληπιός της Μεσσήνης δεν είχε προέχουσα τη θεραπευτική ιδιότητα, αλλά την πολιτική, εκείνη του "Μεσσήνιου πολίτη" (Παυσ. 4. 26, 7). Είχε τη θέση του μέσα στο γενεαλογικό δέντρο των μυθικών βασιλέων της Μεσσηνίας, τόσο των πριν όσο και των μετά την κάθοδο των Ηρακλείδων στην Πελοπόννησο. Μητέρα του ήταν η Αρσινόη, κόρη του Λευκίππου, που έδωσε το όνομα της και στην Κρήνη Αρσινόη της αγοράς. -

** Το Ασκληπιείο
O Παυσανίας παρουσιάζει το Aσκληπιείο ως μουσείο έργων τέχνης, κυρίως αγαλμάτων και όχι ως συνηθισμένο τέμενος θεραπείας ασθενών. Ήταν ο επιφανέστερος χώρος της Mεσσήνης, κέντρο της δημόσιας ζωής της πόλης, που λειτουργούσε παράλληλα με την παρακείμενη αγορά.
Περισσότερα από 140 βάθρα για χάλκινους ανδριάντες πολιτικών κυρίως προσώπων και πέντε εξέδρες περιβάλλουν το δωρικό ναό και το βωμό, ενώ πολλά είναι τοποθετημένα και κατά μήκος των στοών. Ένας σχεδόν τετράγωνος υπαίθριος χώρος (71,91X66,67μ.) πλαισιώνεται εσωτερικά από τέσσερις στοές, ανοιχτές προς τον κεντρικό υπαίθριο χώρο. Kάθε στοά της βόρειας και νότιας πλευράς είχε στην πρόσοψη 23 κίονες κορινθιακούς που στήριζαν θριγκό, αποτελούμενο από ιωνικό επιστύλιο και από ζωφόρο με ανάγλυφα βουκράνια στολισμένα εναλλάξ με ανθοπλοκάμους και ρόδακες. Όμοιες ήταν και οι στοές της ανατολικής και δυτικής πλευράς, αλλά με 21 κίονες η καθεμία. Σε κάθε στοά υπήρχε δεύτερη εσωτερική κιονοστοιχία με 14 κίονες στην βόρεια και τη νότια πλευρές και 13 στην ανατολική και δυτική.

Στην ανατολική πτέρυγα της περίστυλης αυλής βρίσκεται συγκρότημα τριών οικοδομημάτων: το μικρό στεγασμένο θεατροειδές Eκκλησιαστήριο, το Πρόπυλο, το Συνέδριον ή Bουλευτήριο και η αίθουσα Aρχείου του Γραμματέως των Συνέδρων. Kατά μήκος της δυτικής πτέρυγας βρίσκεται σειρά δωματίων-Oίκων που σύμφωνα με την περιγραφή του Παυσανία περιείχαν αγάλματα των εξής θεοτήτων κατά σειρά από Nότο προς Bορρά: Aπόλλωνος και Mουσών , Hρακλή-Θήβας-Eπαμεινώνδα (Oίκος N), Tύχης (Oίκος M), Aρτέμιδος Φωσφόρου (Oίκος K).Tη βόρεια πτέρυγα του Aσκληπιείου κλείνει μεγάλο διμερές οικοδόμημα κτισμένο πάνω σε υψηλό πόδιο, προσιτό από κεντρικό μνημειώδες κλιμακοστάσιο που στο βόρειο πέρας του καταλήγει σε πρόπυλο με αετωματική επίστεψη.Oι δύο αίθουσες του οικοδομήματος, δεξιά και αριστερά από το βόρειο κλιμακοστάσιο, που διαιρούνται πανομοιότυπα σε πέντε δωμάτια, έχουν ταυτισθεί με το Σεβάστειον ή Kαισαρείον των επιγραφών. Ήταν αφιερωμένες στη λατρεία της θεάς Pώμης και των αυτοκρατόρων. Στο ανατολικό άκρο της βόρειας πτέρυγας, στο επίπεδο της στοάς βρίσκεται ο επιμελούς κατασκευής Oίκος H με βάθρο αγαλμάτων. H ανέγερση του συγκροτήματος του Aσκληπιείου, που πρέπει να συντελέστηκε αμέσως μετά τα γεγονότα του 215/14 π.X., φαίνεται ότι εντάσσεται σε ένα μεγαλόπνοο οικοδομικό πρόγραμμα, κατά το πρότυπο της αθηναϊκής Aκροπόλεως, με στόχο την προβολή των Mεσσηνίων ως ιδιαίτερου έθνους στην Πελοπόννησο και με βαθιές ρίζες στο προδωρικό και το δωρικό παρελθόν της χώρας. Όλα σχεδόν τα γλυπτά του οικοδομικού συγκροτήματος του Aσκληπιείου ήταν έργα του γλύπτη Δαμοφώντα, με εξαίρεση το χρυσόλιθο άγαλμα της Mεσσήνης και το σιδερένιο του Eπαμεινώνδα (Παυσ. 4.31.10). -

** H Κρήνη Αρσινόη
Ανάμεσα στο Θέατρο και την Αγορά, αποκαλύφθηκε μεγάλη Κρήνη. Ο περιηγητής Παυσανίας (4. 31.6) μας πληροφορεί ότι η Κρήνη της αγοράς είχε το όνομα της Αρσινόης, κόρης του μυθικού βασιλιά της Μεσσηνίας Λεύκιππου και μητέρας του Ασκληπιού, και ότι δεχόταν νερό από την πηγή Κλεψύδρα. Η Κρήνη περιλαμβάνει μακρόστενη δεξαμενή μήκους 40μ. περίπου, η οποία βρίσκεται σε μικρή απόσταση μπροστά από αναλημματικό τοίχο. Μεταξύ δεξαμενής και αναλήμματος υπήρχε αβαθής στοά από ιωνικούς ημικίονες. Ημικυκλικό βάθρο (εξέδρα) στο μέσον ακριβώς της δεξαμενής έφερε σύνταγμα χάλκινων ανδριάντων.
Δύο ακόμη δεξαμενές βρίσκονται σε χαμηλότερο ελαφρώς επίπεδο από την πρώτη, συμμετρικά τοποθετημένες εκατέρωθεν πλακόστρωτου αίθριου.Η πρόσοψη της πρώτης οικοδομικής φάσης της κρήνης (τέλη 3ου αι. π.Χ.) έκλεινε με δωρική κιονοστοιχία, που καταργήθηκε στη δεύτερη φάση του 1ου αιώνα μ.Χ.
Στην τρίτη καί τελευταία φάση επισκευών και μετατροπών της Κρήνης, εντάσσεται η προσθήκη τετράγωνων προβόλων (ποδιών), που προεξέχουν συμμετρικά στα άκρα της πρόσθιας πλευράς, στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284-305 μ,Χ.). Η Κρήνη ακολούθησε την τύχη των υπόλοιπων δημόσιων και ιερών οικοδομημάτων της πόλης, τα οποία εγκαταλήφθηκαν περί το 360-370 μ.Χ. Το ανατολικό τμήμα της Κρήνης παρέμεινε όρθιο και χρησιμοποιήθηκε κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο, όπως δείχνουν οι κατασκευές στην άνω δεξαμενή και το οικοδόμημα (πιθανώς υδρόμυλος) που κτίσθηκε μπροστά από την Κρήνη στο πρώτο μισό του 6ου αιώνα μ.Χ. -

** Η Γλυπτική της Μεσσήνης (Ο Δαμοφών)
Ο Δαμοφών, γιος του Φιλίππου από τη Μεσσήνη, είναι ο γνωστότερος γλύπτης της ώριμης ελληνιστικής περιόδου στη Νότιο Ελλάδα. Επιδιδόταν στην κατασκευή αγαλμάτων που εικόνιζαν αποκλειστικά θεούς και ήρωες. Τα κλασικιστικά στοιχεία των θεϊκών και ηρωικών μορφών του υπαγορεύονταν κατά έναν βαθμό από τον παραδοσιακό συντηρητικό χαρακτήρα αυτής της κατηγορίας έργων. Δούλευε κυρίως σε μάρμαρο, αλλά και σε ξύλο και χαλκό. Στα κολοσσιαίου συνήθως μεγέθους μαρμάρινα έργα του χρησιμοποιεί ενίοτε την τεχνική του ακρολίθου, αλλά συνηθέστερα αυτή του τεμαχισμού. Συγκροτεί δηλαδή τις μορφές ίου από πολλά, χωριστά δουλεμένα, τεμάχια μαρμάρου, τα οποία συναρμολογεί, «συναρμόττει», με τη βοήθεια μεταλλικών συνδέσμων και κόλλας.
Η τεχνική του τεμαχισμού, που αξιοποιεί ακόμη και τα πολύ μικρά κομμάτια του πολυτίμου υλικού, ήταν αναπόφευκτη στα κολοσσιαίου μεγέθους και στα τολμηρά κινημένα έργα, γιατί ήταν αδύνατη η εξόρυξη επαρκούς ενιαίου μαρμάρινου όγκου. Χάρη στον περιηγητή Παυσανία, ο οποίος εκτιμούσε ιδιαίτερα την τέχνη του Δαμοφώντος, γνωρίζουμε δεκαπέντε τουλάχιστον έργα του (πέντε από αυτά πολύμορφα συντάγματα), ανιδρυμένα σε ιερά τεσσάρων πόλεων της Πελοποννήσου. Εννέα λατρευτικές συνθέσεις του βρίσκονταν στη γενέτειρα του γλύπτη Μεσσήνη, δύο στο Αίγιο, έδρα της Αχαϊκής Συμπολιτείας, τρία έργα του στην αρκαδική πρωτεύουσα Μεγαλόπολη και ένα λατρευτικό σύνταγμα στην αρκαδική Λυκόσουρα. Από τα έργα αυτά είχε βρεθεί σε ανασκαφές το κολοσσιαίο τετράμορφο σύνταγμα του ναού της Δέσποινας στη Λυκόσουρα το 1910 σε ανασκαφή.Αντιπροσωπευτικό έργο της τέχνης και της ικανότητας του στην απόδοση του λεπτού διάφανου υφάσματος και στην ταυτόχρονη ανάδειξη της πλαστικότητας της μαλακής γυναικείας σάρκας αποτελούν τα σωζόμενα μέλη θαλάσσιου θιάσου, ένας Τρίτων και δύο Τριτωνίδες, από τα ερεισίχειρα και το ερεισίνωτο του μαρμάρινου θρόνου των θεαινών της Λυκόσουρας. Ο Δαμοφών κλήθηκε από τους Ηλείους στην Ολυμπία να επισκευάσει το λατρευτικό χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός, το περίφημο στην αρχαιότητα έργο του μεγάλου Φειδία, και τιμήθηκε ιδιαίτερα για τη δουλειά του από την ηλειακή βουλή. Οι πρόσφατες έρευνες στη Μεσσήνη έφεραν στο φως κορμούς και θραύσματα από όλα τα έργα του που ήταν ανιδρυμένα στο Ασκληπιείο της Μεσσήνης: το τρίμορφο σύνταγμα Ασκληπιού-Μαχάονος-Ποδαλειρίου, το δεκάμορφο σύνταγμα Απόλλωνος και Μουσών, τη Θήβα και τον Ηρακλή, την Τύχη, καθώς και την Αρτέμιδα Φωσφόρο. Ένα επιγραφικό μνημείο του 2ου αιώνα π.Χ. από τη Μεσσήνη, προσφέρει νέες πληροφορίες (πέρα από αυτές που δίνει ο Παυσανίας) για την καλλιτεχνική του δραστηριότητα τόσο στην αρκαδική Λυκόσουρα όσο και σε άλλες πόλεις της Πελοποννήσου, της Στερεάς και των νησιών. Ο Δαμοφών ήταν εξέχουσα προσωπικότητα με οικονομική δύναμη και πολιτική επιρροή στην πόλη του Μεσσήνη. Η φήμη του ως μεγάλου γλυπτή και γνώστη της τεχνικής όλων των μορφών αγαλματοποιίας ξεπερνούσε τα όρια όχι μόνο της Μεσσηνίας, αλλά και αυτής της Πελοποννήσου. Η περίοδος ακμής του φαίνεται ότι μπορεί να οριοθετηθεί με σχετική ασφάλεια μεταξύ των ετών 210 και 180 π.Χ. Τα έργα του δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως κλασικιστική αντίδραση που έπεται του ασιατικού μπαρόκ, αλλά ως πρωτότυπες νεοκλασικές δημιουργίες, που εμφανίζονται συγχρόνως ή και νωρίτερα από τα μεγάλα περγαμηνά επιτεύγματα. Η περίοδος της ακμής του συμπίπτει με την περίοδο ακμής της γενέτειρας του Μεσσήνης, πριν εξαναγκαστεί αυτή με την επέμβαση της Ρώμης να προσχωρήσει οριστικά το 182 π.Χ. στην Αχαϊκή Συμπολιτεία παρά τη θέληση της. -

** Η Αγορά
Με την Αγορά και συγκεκριμένα με τον ναό του Διός Σωτήρος, το άγαλμα του οποίου μνημονεύει ο Παυσανίας (4.31. 6), πρέπει να σχετίζονται θραύσματα θωρακίου από ντόπιο ψαμμιτικό επιχρισμένο πωρόλιθο, που φέρουν μέσα σε ρομβοειδές πλαίσιο τον φτερωτό κεραυνό του Διός. Από τον ναό του Ποσειδώνος, που επίσης μνημονεύει ο Παυσανίας, προέρχονται διάσπαρτα πώρινα δωρικά μέλη και ανάγλυφες μετόπες, μια από τις οποίες, του 3ου αιώνα π.Χ., εικονίζει τη δεμένη σε βράχο Ανδρομέδα και τον δράκοντα φύλακα της. Μια άλλη παριστάνει σε ανάγλυφο, επίσης του 3ου αιώνα π.Χ., θαλάσσιο ίππο με κολοσσιαία στριφογυριστή ψαροουρά, που φέρει στη ράχη του Τρίτωνα ή Νηρηίδα. Το ιερό του Διός Σωτήρα, έχει ήδη έλθει στο φως και περιλαμβάνει ναό δωρικού ρυθμού στο μέσο, περιβαλλόμενο από στοές, όπως στο ομώνυμο ιερό του θεού στη Μεγαλόπολη. -

** Το θέατρο
Το πρώτο μνημείο που συναντά κανείς κατηφορίζοντας από το Μουσείο προς τον αρχαιολογικό χώρο είναι το θέατρο. Χρησιμοποιόταν και για μαζικές συγκεντρώσεις πολιτικού χαρακτήρα. Μέσα στο θέατρο έλαβε χώρα η συνάντηση του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Ε' και του Αράτου του Σικυώνιουτο 214 π.Χ. Σύμφωνα επίσης με μαρτυρία του Λιβίου (39.49.6-12), πολλοί κάτοικοι της Μεσσήνης συγκεντρώθηκαν στο θέατρο της πόλης, απαιτώντας να μεταφερθεί εκεί σε κοινή θέα ο περίφημος στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας Φιλοποίμην ο Μεγαλοπολίτης, που είχε αιχμαλωτιστεί από τους Μεσσήνιους το 183 π.Χ. Το κοίλο εδράζεται σε τεχνητή επίχωση συγκροτούμενη από ισχυρό ημικυκλικό ανάλημμα.
Την εντύπωση της φρουριακής δόμησης ενισχύουν οι υψηλές οξυκόρυφες πυλίδες με τα κλιμακοστάσια ανόδου. Αυτά τα στοιχεία, καθώς και το γεγονός ότι το ανάλημμα του κοίλου ήταν στο σύνολο του ορατό και προσιτό από έξω, καθιστούν το θέατρο της Μεσσήνης ιδιάζουσα περίσωση που προοιωνίζει τα κολοσσιαία θέατρα και αμφιθέατρα της ρωμαϊκής περιόδου. Σώζεται μεγάλο μέρος του δυτικού αναλήμματος του κοίλου, το οποίο φέρει οξυκόρυφες πυλίδες σε κανονικές μεταξύ τους αποστάσεις (ανά 20 μ. περίπου), οι οποίες οδηγούσαν με κλιμακοστάσια προς το άνω διάζωμα. Από εκεί ξεκινούσαν κλιμακοστάσια καθόδου που κατέληγαν οτην ορχήστρα και όριζαν ταυτόχρονα και τις κερκίδες. Η εξωτερική όψη του αναλήμματος είναι κτισμένη όπως ακριβώς οι πύργοι και ο οχυρωματικός περίβολος της πόλης. -

** Οι οχυρώσεις
H Iθώμη ήταν το ισχυρότερο φυσικό και τεχνητό οχυρό της Mεσσηνίας, που ήλεγχε τις κοιλάδες της Στενυκλάρου προς Bορράν και της Mακαρίας προς Nότον. Aπό τα σωζόμενα ίχνη του προσδιορίζεται με ακρίβεια η πορεία που ακολουθεί σε μήκος 9,5 χλμ.Xρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι ορθογώνιοι ασβεστόλιθοι λατομημένοι επί τόπου πάνω στον βραχώδη όγκο της Iθώμης, όπου σώζονται πολλές θέσεις με ίχνη εξόρυξης. Oχυρωμένη ήταν και η κορυφή της Iθώμης, όπου βρισκόταν η ακρόπολη και το ιερό του Διός Iθωμάτα. Oι πύργοι είναι κατά κανόνα τετράγωνοι με εξαίρεση έναν πεταλόσχημο και έναν κυκλικό πύργο.

** Η ΛΑΚΩΝΙΚΗ ΠΥΛΗ
H ανατολική Λακωνική Πύλη δεν σώζεται. Kαταστράφηκε κατά τη διάνοιξη προς τη νέα μονή Bουλκάνο ήδη τον 18ο αιώνα. Στην εσωτερική NA γωνία του περιβόλου της νέας μονής βρίσκονται εντοιχισμένα ένα ανάγλυφο Aρτέμιδος και τα άκρα πόδια μαρμάρινου ανδρικού αγάλματος.

** Η ΑΡΚΑΔΙΚΗ ΠΥΛΗ
Σώζεται αρκετά καλά και αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης από την εποχή των πρώτων περιηγητών που την απεικόνισαν επανειλημμένα στις χαλκογραφίες τους. Aποτελεί κατασκευή μνημειακών διαστάσεων, χτισμένη με ασβεστολιθικές ορθογώνιες πέτρες τεραστίων διαστάσεων, πουπροκαλούν δέος στον επισκέπτη.
Eίναι κυκλική και φέρει δύο εισόδους, μια διπλή εσωτερική και μια εξωτερική. Δύο τετράγωνοι πύργοι προστάτευαν από δεξιά και αριστερά την εξωτερική είσοδο. Στον εσωτερικό κυκλικό χώρο υπάρχει ανά μία κόγχη δεξιά και αριστερά της εισόδου, όπου ήταν στημένες ερμαϊκές στήλες. O θεός Eρμής εκτός των άλλων είχε και την ιδιότητα του Προπυλαίου, του προστάτη δηλαδή των πυλών. Πάνω από την βόρεια κόγχη του Eρμή η επιγραφή: Kόϊντος
Αναρτήθηκε από ΠΡΟΙΤΟΣ , 12-03-2009 .-

~ ** ** ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ .......ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ....09 , του Γιάννη Ρίτσου :
~ Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια τωνανθρώπωνείναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμουείναι το χαμόγελο της μάνας.Μονάχα αυτό.Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.Και τ' αλέτρια που χαράχουν βαθειέςαυλακιές σ' όλη τη γηςένα όνομα μονάχα γράφουν:Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.Πάνω στις ράγες των στίχων μουτο τραίνο που προχωρεί στο μέλλονφορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλαείναι η ειρήνη.Αδέρφια μου,μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνειόλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά του.Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,αυτό 'ναι η ειρήνη {Γιάννη Ρίτσου) .-

<< Στου Αγίου Φλώρου τις πηγές ...είναι για εκδρομές ,...είναι για ξεκούραση ...μια όμορφη εκδρομή ,...που χαρίζει ζωντάνια με γαλήνη στην ψυχή ,...για μεγάλους και παιδιά , ....αν θέλουν να ζούν αληθινά , ...μέσα στης όμορφης φύσης όλα τα καλά, ...το έτος 2009 .>>

~ ** * ΤΟ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟ ΦΩΣ του Κωστή Παλαμά . :
~ ** Έξω από τους δρόμους των αστόχαστων,λειτουργοί και ψάλτες Ορφικοί,έναν ύμνο μιας λατρείας πανάρχαιας ξαναφέρνουμε στο Φώς.Έτρεξε ώς τα τώρα ο λογισμός μας καταχωνιασμένοςποταμός.Ξάφνισμα στο βούισμα των ανθρώπων,της Λύρας Σου ο ρυθμός.Νύχτα ξεκινάμε,νύχτα ανεβαίνουμε,τη δυσκολανέβατη κορφή.Θέλουμε μόνοι,θέλουμε πρώτοι το ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΝ ΦΩΣ να χαιρετήσουμε,ενώ κάτω στους ανθρώπους θα είναι ακόμα ύπνος και σκότος...Χαμήλωσε Φοίβε από τα ύψη του Ολύμπου του αγνού,προς του χαύνου την πατρίδα,προς τη χώρα των οκνών.Κι έπαιξες Λύρα ανάβρυσμα αρμονικών πηγών!Λόγια σε απαντήσανε βαρήκοων και περίγελα τυφλών.Τότε,σα να γύρευες την πλάση να λυτρώσεις από μόλυσμα κι από τα ακάθαρτα του Αέρα,έρριξες τη Λύρα κάτω κι έγινες Σαιτευτής,και τα σαίτεψες των ανόητων τα κοπάδια πέρα ως πέρα!"Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ " .-
~ **